@article { author = {الاحمدی, جمال}, title = {المولوی الکرد و آراءه الکلامیة}, journal = {دراسات الأدب الإسلامی}, volume = {1}, number = {1}, pages = {63-84}, year = {2022}, publisher = {جامعة کردستان}, issn = {2820-9958}, eissn = {2783-5049}, doi = {10.34785/j022.2021.003}, abstract = {الملخّصلا ریب أن السید عبدالرحیم تاوجوزی المشهور بمولوی کرد والمتخلص بمعدوم(1882- 1806م)، من فحول الشعراء الاکراد. و هو فی العرفان و الکلام و التفسیر و الحدیث، من أبرزِ علماء عصره و فرید دهره. إنه عائلة کردیة مشهورة وعادت ، مع العدید من الوسطاء ، إلى صوفیة ربانی بیر خضر شاهو. أبان تجاربه مدی قُدُراته فی میادین الشعر و الکلام الاسلامی. المولوی الکرد أنشد ثلاث دیوان نظم بلسان الکردی السورانی(العقیدة المرضیة) و الفارسی(الفوائح) و العربی(الفضیلة) فی علم الکلام الاسلامی. أخذ أکثرَ آراءه الکلامیة من آراء الاشعری و قد وصفها وفقاً للحدیث النبوی المشهور فی تعریف الایمان و الاحسان و الاسلام و الساعة. جاء فی هذا الحدیث، یا محمد أخبرنی عن الایمان. قال: أن تؤمن بالله و ملائکته و کتبه و رسله والیوم آخر و تُؤمن بالقدر خُیره و شره. تمت کتابةُ هذه الورقة بناءً علی طریقة وصفیة تحلیلیة باستخدام مؤلفات المکتبیة. و إنه مبنی علی آراء الکلامی المولوی، خاصة فی الفضیلة. تشیر نتائج البحث الی أنّ معظم معتقدات المولوی، مستمدة من آراء الاشعری. و فی بعض آرائه، مثل: الجبر و الاختیار، الخلافة و الامامة، الکلام الالهی و الخ، هناک آراء مختلفة نوعاً ما.}, keywords = {المولوی الکرد,الکلام الاسلامی,الاشاعرة,المعتزله,الامامیة}, title_fa = {بررسی اندیشه های کلامی مولوی کورد}, abstract_fa = {چکیدهعبدالرحیم تاوه‌گوزی، مشهور به مولوی کرد و متخلص به معدوم(1882- 1806م)، بدون تردید از بزرگترین شاعران کرد زبانی است که نه تنها در هنر شاعری، بلکه در عرفان و کلام و تفسیر و حدیث نیز از عداد دانشمندان روزگار خود به شمار می‌رفته است. تجربه‌های او در میدانهای شعر و کلام اسلامی، میزان توانمندی او را در این دو حوزه به خوبی روشن می‌کند. او سه منظومه به زبانهای فارسی، کردی و عربی در علم کلام اسلامی سروده است. بیشتر اندیشه‌های وی برگرفته از کلام اشعری است که بر اساس حدیثی از پیامبر(ص)، در تعریف ایمان، احسان و اسلام، در منظومه‌هایش تشریح کرده است. این مقاله که به روش توصیفی- تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه‌ای نوشته شده، حاکی از اندیشه‌های کلامی مولوی به ویژه در منظومة عربی «الفضیله» است. نتایج پژوهش نشان از آن می‌دهد که بیشتر باورهای کلامی مولوی، برگرفته از کلام اشعری است، اما تبویب و بخش بندی منظومه‌های کلامیش با آنچه که در تراث اسلامی به جای مانده، اندکی جداگانه است. او همچنین در برخی موارد کلامی، چون: جبر و اختیار، خلافت و امامت، و کلام الاهی، دیدگاهها و اندیشه‌های تا حدودی متفاوت دارد.}, keywords_fa = {مولوی کرد,کلام اسلامی,اشاعره,معتزله,امامیه}, url = {https://jilr.uok.ac.ir/article_62111.html}, eprint = {https://jilr.uok.ac.ir/article_62111_6ac0b3415d75aab793f2145f1f643ca4.pdf} }