TY - JOUR ID - 62111 TI - بررسی اندیشه های کلامی مولوی کورد JO - مطالعات ادب اسلامی JA - JILR LA - fa SN - 2820-9958 AU - احمدی, جمال AD - گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد سنندج، ایران. Y1 - 2022 PY - 2022 VL - 1 IS - 1 SP - 63 EP - 84 KW - مولوی کرد KW - کلام اسلامی KW - اشاعره KW - معتزله KW - امامیه DO - 10.34785/j022.2021.003 N2 - چکیدهعبدالرحیم تاوه‌گوزی، مشهور به مولوی کرد و متخلص به معدوم(1882- 1806م)، بدون تردید از بزرگترین شاعران کرد زبانی است که نه تنها در هنر شاعری، بلکه در عرفان و کلام و تفسیر و حدیث نیز از عداد دانشمندان روزگار خود به شمار می‌رفته است. تجربه‌های او در میدانهای شعر و کلام اسلامی، میزان توانمندی او را در این دو حوزه به خوبی روشن می‌کند. او سه منظومه به زبانهای فارسی، کردی و عربی در علم کلام اسلامی سروده است. بیشتر اندیشه‌های وی برگرفته از کلام اشعری است که بر اساس حدیثی از پیامبر(ص)، در تعریف ایمان، احسان و اسلام، در منظومه‌هایش تشریح کرده است. این مقاله که به روش توصیفی- تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه‌ای نوشته شده، حاکی از اندیشه‌های کلامی مولوی به ویژه در منظومة عربی «الفضیله» است. نتایج پژوهش نشان از آن می‌دهد که بیشتر باورهای کلامی مولوی، برگرفته از کلام اشعری است، اما تبویب و بخش بندی منظومه‌های کلامیش با آنچه که در تراث اسلامی به جای مانده، اندکی جداگانه است. او همچنین در برخی موارد کلامی، چون: جبر و اختیار، خلافت و امامت، و کلام الاهی، دیدگاهها و اندیشه‌های تا حدودی متفاوت دارد. UR - https://jilr.uok.ac.ir/article_62111.html L1 - https://jilr.uok.ac.ir/article_62111_6ac0b3415d75aab793f2145f1f643ca4.pdf ER -