ابن فارس، أحمد بن زکریا. (1404ق). معجم المقاییس اللغة. (تحقیق: محمد هارون عبد السلام). قم: مکتب الإعلام الإسلامی.
ابن منظور، محمد بن مکرم. (1414ق). لسان العرب (چاپ سوم). (تحقیق: احمد فارس). بیروت: دار صادر.
ایزوتسو، توشیهیکو. (1361ش). خدا و انسان در قرآن. (ترجمه: احمد آرام). تهران: سهامی انتشار.
ایزوتسو، توشیهیکو. (1378ش). مفاهیم اخلاقیدینی در قرآن مجید. (ترجمه: فریدون بدره‌ای). تهران: نشر فرزان.
بستانى، فؤاد أفرام. (1375ش). فرهنگ ابجدی (چاپ دوم). تهران: بی‌نا.
پالمر، فرانک رابرت. (1391ش). نگاهی تازه به معنی‌شناسی (چاپ ششم). (ترجمه: کورش صفوی). تهران: نشر مرکز.
جوهرى، اسماعیل بن حماد. (1376ق). الصحاح. (تصحیح: احمد عبد الغفور عطار). بیروت: نشر دار العلم للملابین.
راغب اصفهانی، حسین بن محمد. (1374ش). مفردات الفاظ قرآن (چاپ دوم). تهران: مرتضوی.
رضایی، رقیه، و فتاحی‌زاده، فتحیه. (1395ش). «معناشناسی احباط در قرآن کریم با تأکید بر روابط هم‌نشینی و جانشینی». پژوهش‌نامه تفسیر قرآن، 3(1)، 1-25.
رکعی، محمد، و نصرتی، شعبان. (1396ش). میدان‌های معنایی در کاربست قرآنی. قم: مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث.
روبینز، آر. اچ. (1393ش). تاریخ مختصر زبان‌شناسی (چاپ دوازدهم). (ترجمه: علی‌محمد حق‌شناس). تهران: مرکز.
زمخشری، محمود بن عمر. (1979م). أساس البلاغة. بیروت: دار صادر.
شریفی، علی. (1394ش). معناشناسی قرآن در اندیشه شرق‌شناسان با تأکید بر ایزوتسو. قم: انتشارات دانشگاه ادیان و مذاهب.
صاحب، اسماعیل بن عباد. (1414ق). المحیط فی اللغة. (تصحیح: محمدحسن آل یاسین). بیروت: عالم الکتب.
صفوی، کورش. (1387ش). درآمدی بر معناشناسی (چاپ سوم). تهران: سوره مهر.
طباطبایی، محمدحسین. (1374ش). تفسیر المیزان (چاپ پنجم). قم: دفتر انتشارات اسلامی.
طبرسی، فضل بن حسن. (1375ش). تفسیر جوامع الجامع. مشهد مقدس: آستان قدس رضوی، بنیاد پژوهش‌های اسلامی.
طبرسی، فضل بن حسن. (بی‌تا). تفسیر مجمع‌البیان. تهران: فراهانی.
طریحی، فخرالدین بن محمد. (1375ش). مجمع البحرین (چاپ سوم). (تحقیق: احمد حسینی اشکوری). تهران: مرتضوی.
عابدی جزینی، مهدی، ربانی، نفیسه، و ربانی، زهره. (1397ش). «بررسی طرح واره‌های تصویری «عذاب» در قرآن کریم از منظر زبان‌شناسی شناختی». تحقیقات علوم قرآن و حدیث، 15(3)، 128-157.
عسکری، حسن بن عبدالله. (1390ش). فرهنگ واژگان مترادف ترجمه کتاب الفروق فی اللغة. (ترجمه: مهدی کاظمیان و زهرا رضاخواه). تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
عسکری، حسن بن عبدالله. (1400ق). الفروق فی اللغة. بیروت: دار الآفاق الجدیدة.
فراهیدی، الخلیل بن أحمد. (1410ق). العین (چاپ سوم). (تحقیق: مهدی المخزومی و ابراهیم السامرایی). قم: مؤسسه دار الهجرة.
فولادوند، محمد مهدی. (1418ق). ترجمه فارسی قرآن کریم (چاپ سوم). تهران: دفتر مطالعات تاریخ و معارف اسلامی.
فیروزآبادی، محمد بن یعقوب. (1415ق). القاموس المحیط. بیروت: دار الکتب العلمیة.
قرائتی، محسن. (1388ش). تفسیر نور. تهران: مرکز فرهنگی درس‌هایی از قرآن.
قرشی بنابی، علی‌اکبر. (1375ش). تفسیر احسن الحدیث (چاپ دوم). تهران: بنیاد بعثت.
قرشی، سید علی‌اکبر. (1412ق). قاموس قرآن (چاپ ششم). تهران: دار الکتب الإسلامیة.
قنبری، بخشعلی. (1395ش). معناشناسی به‌مثابه روش. تهران: انتشارات نو شناخت.
مصطفوی، حسن. (1430ق). التحقیق فی کلمات القرآن الکریم (چاپ سوم). بیروت: بی‌نا.
مغنیه، محمد جواد. (1378ش). ترجمه تفسیر کاشف. قم: بوستان کتاب، انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی.
مکارم شیرازی، ناصر، و جمعی از نویسندگان. (1371ش). تفسیر نمونه (چاپ دهم). تهران: دار الکتب الإسلامیة.
میرلوحی، سید علی. (1392ش). ترادف در قرآن کریم. قم: نشر پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی.
واسطی الزبیدی، مرتضى. (1414ق). تاج العروس من جواهر القاموس. (تصحیح: علی شیری). بیروت: دار الفکر.
)