بررسی ساخت‌های گواه‌نما در گفتمان قرآن کریم از منظر آیخنوالد (2004): مطالعۀ موردی سورۀ هود

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری زبان‌شناسی، دانشگاه فردوسی، مشهد، ایران

2 گروه زبان و ادبیات انگلیسی و زبانشناسی، دانشکدۀ زبان و ادبیات، دانشگاه کردستان، سنندج، کردستان، ایران

3 دانش‌آموختۀ کارشناسی ارشد آموزش زبان انگلیسی، مؤسسۀ آموزش عالی جهاد دانشگاهی، کرمانشاه، ایران

چکیده

زبان ابزاری مؤثر در هدایت انسان محسوب می‌شود و مخاطب قرآن کریم، کتاب الهی، انسان است. هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی ساخت‌های گواه‌نمای موجود در آیات سورۀ مبارکۀ هود از منظر آیخنوالد (2004) است. این سوره یازدهمین سورۀ قرآن و حاوی 123 آیه است. گواه‌نمایی ابزاری زبانی برای نشان‌دادن منبع خبر است که در معنای ثانویۀ خود برای نشان‌دادن صدق گفتار نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد. نگارندگان در صددند تا نشان دهند که در این سوره از قرآن چه ساخت‌های گواه‌نمایی مورد استفاده قرار گرفته‌ است؟ و کدام یک از ساخت‌ها نسبت به بقیه از بسامد بیشتری برخوردار است؟ یافته‌ها نشان داد که با اینکه کلام الهی خود به‌عنوان سندی معتبر و مستحکم در میان مردم و مسلمانان است، اما در آیات قرآن‌کریم که به زبان عربی نوشته شده از ابزار زبانی گواه‌نمایی همچون زمان حال ساده، گذشتۀ ساده و آیندۀ ساده، ساخت گزارشی، و واژه‌های گواه‌نما استفاده شده است. نتایج نشان داد که زمان‌های حال ساده، گذشتۀ ساده، حال استمراری و آینده، ساخت‌های گزارشی‌، ساخت‌های تأکیدی و ضمایر اشاره دیگر ساخت‌های گواه‌نمای مورد استفاده در این سوره هستند و به همین ترتیب از بیشترین تا کمترین میزان مورد استفاده قرار گرفته‌اند. همچنین، زمان آینده برخلاف ما انسان‌ها برای خداوند گواه دست اول محسوب می‌شود، به‌طور‌کلی، مشخص شد که ذکر دقیق منبع گزارش در آیات و روایات از حساسیت بالایی برخوردار است و این صراحت و دقت در پذیرش و دریافت مطلب توسط مخاطب تأثیر بسزایی می‌تواند داشته باشد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [العربیة]

A Study of Evidential Constructions in the Discourse of the Holy Quran from Aikhenvald (2004): A Case Study of Hood's Surah

نویسندگان [العربیة]

  • Atiyeh Karami 1
  • مسعود دهقان 2
  • Shohreh Gholamzadeh 3
1 PH.D. Student, Department of Linguistics, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, Iran
2 قسم اللغة الإنجلیزیة وآدابها واللغویات ، کلیة اللغة وآدابها ، جامعة کردستان ، سنندج ، کردستان ، إیران
3 M.A. in TEFL, English Department of Kermanshah ACECR, Institute of Higher Education, Kermanshah, Iran
چکیده [العربیة]

Language is an effective tool in the guidance of man, and the audience of the Holy Quran, the Book of Allah, man. The purpose of this study is to examine the evidential constructions found in the blessed Surah Hood verses . Evidentiality is a linguistic tool to indicate the source of news, which in its secondary sense is also used to indicate the truth of speech. The authors sought to show what constructions of the Qur'an were used in this sura of the Qur'an, and which of the constructions has more frequency than the res. The findings showed that although the divine speech itself is a credible and solid document among the people and Muslims، in the verses of the Holy Quran, written in Arabic, the linguistic tool of evidentiality such as the present simple, simple past, and simple future, the construction of a report، and evidential words have been used. The results showed that present times are simple, past simple, present, and future, report constructions, emphasis, and demonstratives are other evidential constructions used in this sura, and as such, from the highest to the lowest used. Also, the future time, unlike us human beings, is considered first-hand evidence for God, because all things are in his hands and their occurrence is certain. In addition, from the examination of the verses, we found that God, when using the construction of a report, accurately mentions the sources, persons, and groups, so that the speech would be clear, and decisive. Generally,

کلیدواژه‌ها [العربیة]

  • evidentiality
  • evidential constructions
  • Holy Qur'
  • an
  • Hood Sura
قرآن کریم، سورۀ هود
امیدواری، آرزو، و گلفام، ارسلان. (1392). بررسی گواه‌نمایی در زبان فارسی: رویکردی رده­شناختی. جستارهای زبانی، 8(1)، 79-99
رضایی، والی. (1393). بررسی گواه‌نمایی در زبان فارسی امروز. پژوهش‌های زبانی، 5(1)،40-21
قائمی، مرتضی، و ذوالفقاری، اکرم. (1395). گواه‌نمایی در خطبه قاصعه. لسان مبین، 8(26)، 128-103
گندمکار, راحله. (1398). تحلیل معنایی گواه‏نمایی در زبان فارسی. زبان فارسی و گویش‌های ایرانی،  4(2)، 120-99
Aikhenvald, A. Y. (2004). Evidentiality. New York: Oxford University Press.
Aikhenvald, A. Y. (2019). The tenets of the unseen: The preferred information source in Tariana. Journal of Researchgate, 60-75.
Boas, F. (1911a). Introduction. In F. Boas (ed.), Handbook of American Indian Languages. Part 1. Smithsonian Institution. Bureau of American Ethnology Bulletin 40, 5–83.
Boas, F. (1938). Language. In F. Boas (ed.), General Anthropology. Boston, New York: D. C.Heath and Company, 124–45.
Brridge, K. (2001). Blooming English. Sydney: ABC.
Chafe, W. L. and Nichols, J. (eds.) (1986). Evidentiality: The Linguistic Coding of Epistemology.
        Norwood, NJ:Ablex.
De Haan, F. (1999). Evidentiality and epistemic modality: Setting boundaries. Southwest Journal of linguistics, 18: 83-102.
DeLancey, S. (2001). The imitative and evidentiality. Journal of Pragmatics 33:369-82.
Friedman, V. A. (2003). Evidentiality in the Balkans with special attention to Macedonian and Albanian. In Aikhenvald and Dixon (eds.) (2003: 189–218).
Hass. M. R. (1941). The classification of the Muskogean languages. Pp. 41-56 in Language, Culture, and Personality: Essays in Memory of Edward Sapir. Leslie Spier et al., eds. Menasha, Wisc. Banta Publishing Company. (Reprinted: University of Utah Press, Salt Lake City, 1960.)
Halliday, M. A. K. (2004). An Introduction to Functional Grammar. 3rd ed. revised
       by C. Matthiessen. London: Arnold.
Jacobson, R. (1957) Shifters, Verbal Categories and the the Russian Verbs. Cambridge: Harvard University.
Jacobsen W. H. Jr. (1986). The heterogeneity of evidentials in Makah. In Chafe and Nichols (eds.) (1986: 3–28).
Lazard, G. (1996). Le médiatif en Persian, in Guétcheva (ed.) (1996; 21-30).
Lazard, G. (2001). On the grammaticalization of evidentiality. Journal of Pragmatics, 33.358-68.
Nichols, J. (1986). The bottom line: Chinese Pidgin Russian. In Chafe and Nichols (eds.) (1986: 239–57).
Palmer, F. R. (1986). Mood and Modality. Cambridge: Cambridge University Press.
Saeed, J. (2009). Semantics.3rd ed. Oxford: Wiley Blackwell