هم‌نشینی موسیقایی واژگان و بازتاب جهان شاعرانه در شعر سید قطب

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار گروه زبان و ادبیات عربی- دانشکده ادبیات و زبان- دانشگاه کردستان- سنندج- ایران

2 دانشجوی دکترای زبان و ادبیات عربی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان

چکیده

موسیقی عامل قدرت کلام و از عناصر اصلی و سبک‌ساز شعر است که آن را از سخن عادی متمایز می‌سازد. سید قطب از شاعران معناگرایی است که به لفظ هم اهمیت داده و لفظ را در خدمت معنا دانسته است. اشعار او به سبک شاعران نئوکلاسیک عصر نهضت و در قالب شعر عمودی است. ایجاد فضای موسیقایی در شعر سید قطب بر مبنای کاربست عناصر موسیقی‌ساز کلام و دارای الفاظی روان و دور از تکلفِ معنایی است. جنبه‌های موسیقایی شعر او از نظر تناسب میان واژه و معنا، همگونی میان محتوا و ایقاع واژگان و کاربرد انواع آرایه‌های بدیعی موسیقی‌ساز مطابق الگوی عروضی شعر شاعران قدیم عرب قابل تحلیل است. در این پژوهش با هدف تبیین ابعاد موسیقایی شعر سید قطب، ساختار موسیقایی اشعار او در چهار جنبه: بیرونی، کناری، درونی و معنوی به روش توصیفی تحلیلی و بر اساس اشعار دیوان تحلیل شده است. نتایج بیانگر آن است که شاعر در زمینه‌ی موسیقی بیرونی ضمن رعایت تناسب میان وزن و محتوا، از تنوع نسبی اوزان بهره‌برده است. در زمینه‌ی موسیقی کناری تنوع روی دیده می‌شود و در موسیقی درونی غنای ایقاعی دارد؛ به‌طوری‌که تناسب میان ساختار و ویژگی آوایی حروف با محتوای دلالی واژگان آشکار است. در زمینه‌ی موسیقی معنوی بدون خروج از حد معمول، از آرایه-هایی مانند طباق، مراعات النظیر و تنسیق الصفات بیشتر استفاده کرده است.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

التجاور الموسیقی للألفاظ وتجلیات الرؤیة الکونیة الشعریة فی شعر سید قطب

نویسندگان [English]

  • شرافت کریمی 1
  • galavij shaikhi 2
1 Assistant Professor of Arabic Language and Literature, Faculty of Literature and Language, Kurdistan University Sanandaj Iran
2 طالبة دکتوراه جامعة شهید مدنی تبریز
چکیده [English]

تُعدُّ الموسیقى عاملا من عوامل قوة الکلام وهی من العناصر الأساسیة والمکونة لأسلوب الشعر، إذ تمیّزه عن الکلام العادی. ویُعدُّ سید قطب من الشعراء المعنویین الذین أولوا اهتماما بالغا باللفظ، وجعلوه فی خدمة المعنى. تتسم أشعاره بأسلوب شعراء المدرسة النیوکلاسیکیة فی عصر النهضة وتأتی ضمن قالب الشعر العمودی. إن إیجاد الأجواء الموسیقیة فی شعر سید قطب یستند إلى توظیف عناصر موسیقیة فی الخطاب الشعری وتتمیز ألفاظه بالسلاسة وخلوّها من التعقید المعنوی. یمکن تحلیل الجوانب الموسیقیة فی شعره من خلال التناسق بین اللفظ والمعنى والتجانس بین المضمون وإیقاع الألفاظ وتوظیف مختلف المحسّنات البدیعیة الموسیقیة وفقا للنمط العروضی للشعر العربی الکلاسیکی.

تهدف هذه الدراسة إلى توضیح الأبعاد الموسیقیة فی شعر سید قطب من خلال تحلیل البنیة الموسیقیة فی أشعاره فی أربعة جوانب: الخارجیة، الجانبیة، الداخلیة، والمعنویة؛ وذلک باستخدام المنهج الوصفی التحلیلی وبالاعتماد على دیوانه الشعری. وقد أظهرت النتائج أن الشاعر، فی مجال الموسیقى الخارجیة، راعى التناسب بین الوزن والمحتوى واستفاد من تنوع نسبی فی الأوزان. أما فی الموسیقى الجانبیة فتظهر تنوعات فی حروف الروی وفی الموسیقى الداخلیة نجد غنى إیقاعیا واضحا؛ بحیث یتجلى التناسق بین البنیة الصوتیة للحروف والمحتوى الدلالی للألفاظ. فی مجال الموسیقى المعنویة فقد استخدم الشاعر محسّنات بدیعیة مثل الطباق، والمراعاة النظیریة وتنسیق الصفات دون تجاوز الحد المألوف.

کلیدواژه‌ها [English]

  • سید قطب
  • الشعر العربی المعاصر
  • الموسیقى
  • الإیقاع
  • المحسّنات البدیعیة

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده
انتشار آنلاین از تاریخ 22 شهریور 1404
  • تاریخ دریافت: 28 مرداد 1404
  • تاریخ بازنگری: 15 شهریور 1404
  • تاریخ پذیرش: 22 شهریور 1404